بيماري پاركينسون يك بيماري تخريبي مغز است كه با علايمي مثل لرزش ، سفتي و اشكال در راه رفتن ، تعادل و هماهنگي ديده مي شودحدود نيم ميليون از مردم آمريكا مبتلا هستند كه ممكن است از اين تعداد هم بيشتر باشدسن متوسط براي شروع اين بيماري 60 سال است و افزايش سن يكي ريسك فاكتور هاي پاركينسون استاولين بار در سال 1817 توسط يك پزشك انگليسي به نام جيمز پاركينسون كشف شد كه در ابتدا با نام فلج لرزشي ناميده مي شد كه بعد ها به آن پاركينسون گفته مي شودهر سال حدود 50000 آمريكايي با اين بيماري تشخيص داده مي شوند اگر چه اطلاعات دقيق سخت است زيرا بيماري در مرحله اول علايم ندارد و فرد فكرمي كند به خاطر افزايش سن است و به پزشك مراجعه نمي كنند بيماري پاركينسون حدودا 50% بيشتر مردان را نسبت به زنان درگير مي كند بيشتر در كشور هاي پيشرفته اتفاق مي افتد در يك مطالعه متوجه شدند يكي از ريسك هاي بزرگتر كه باعث پاركينسون مي شود زندگي در مناطق روستايي و آن هايي كه در مشاغل خاص كار مي كنند
شيوع :
در هر دو جنس ديده مي شود اما در مردان كمي بيشتر است
سن 60 به بالا
در سفيد پوستان كمي بيشتر از سياهان
پاركينسونيسم جوانان در ژاپن بيشتر ديده ميشود
ازهر ۱۰۰نفر بالای ۶۰سال یک نفر به پارکینسون مبتلا می‌شوند
بعد از آلزایمر، شایع‌ترین بیماری مخرب اعصاب به حساب می‌آید
موتاسيون ژني و ابتلا در بستگان :
ژن LRRK2 شایع‌ترین علت ژنتیکی هر دو نوع خانوادگی و غیرقابل پیش‌بینی پارکینسون است.
محققین دانشگاه جان هاپکینز به پروتئینی دست یافته‌اند که ممکن است بهترین هدف برای مبارزه با بیماری پارکینسون باشد.
پایگاه اینترنتی دانشگاه جان هاپکینز اعلام کرد ، طی سال گذشته ( ۲۰۰۷ میلادی )مشخص شد که ژن مولد این پروتئین که LRRK2 نامیده می‌شود شایع‌ترین علت ژنتیکی هر دو نوع خانوادگی و غیرقابل پیش‌بینی پارکینسون است.بر همین اساس اکنون محققین دانشگاه جان هاپکینز متوجه شده‌اند که پروتئین LRRK2 بخشی از یک گروه از پروتئین‌هاست که به نام کیناز شناخته می‌شوند و مانند بقیه اعضای این خانواده به کنترل فعالیت‌های سایر پروتئین‌ها از طریق انتقال گروه‌های کوچکی به نام فسفات‌ها به داخل آنها کمک می‌کنند. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که دو نوع جهش مربوط به پارکینسون در این ژن باعث افزایش فعالیت انتقال فسفات به داخل پروتئین‌های فوق می‌شود.
علايم :
ترمور در استراحت :
يك حركات غير ارادي كه سر ، اندام هاي انتهايي و يا كل بدن را درگير مي كند . اغلب زماني كه عضو ثابت است يا به جايي تكيه داده است بيشتر ديده مي شود . با استرس زياد مي شود . در موقع خواب وبا حركات هدفمند از بين مي رود . ترمور گرداندن قرص كه به صورت چرخيدن دانه در انگشتان دست ديده مي شود به آن حالت چرخاندن تسبيح هم گفته مي شود .
سفتي :
با افزايش تون و سفتي عضلاني ديده مي شود .معمولا بيماراز مشكل خود خبر ندارند اما با سفتي دچار مشكلاتي مي شود . حالت چرخدنده اي زماني كه بازو حركت داده مي شود
برادي كنزي :
حركات آهسته فرد براي انجام كار هاي خود به زمان زيادي نياز دارد
آكنزي :
ناتواني در حركت
بي ثباتي در وضعيت :
عدم توانايي در صاف ايستادن ، حركت در پنجه پا ، كاهش حركات تاندوني در بازو ، عدم تعادل در چرخيدن ، حالت قوز ، موقع راه رفتن زانو ها خم مي شود ، احتمال سقوط در اين ها زياد است .
